باسلام خدمت دوستان عزیز

دراین وبلاگ چکیده ای ازمربی گری ورزش پرورش کبوترذکرخواهدشدکه انشاالله مورداستفاده علاقه مندان به این رشته ورزشی قرارگیرد.همانطورکه می دانیدپرورش کبوتریک رشته ورزشی هست که درایران فرهنگش جانیفتاده وبه پرورش دهنده گان کبوترکبوتربازمی گویندکه بایدبطورحرفه ای فرهنگ سازی شود.لااقل ازرشته شطرنج که هیچ جنب وجوش وحرکتی نداردودرضمن ازنظراسلام حرام هست رشته پرورش کبوتراسلامی وپرحرکتترهست وتمامی اماکن مذهبی باکبوتران زیبازینت پیداکرده است.کبوترریشه درفرهنگ مردم داردوازدیربازباانسانهاهمزیستی داشته وبه صنبل صلح ودوستی تبدیل شده است.رشته حرفه ای پرورش کبوتردرکشورهای دیگربرای مسابقات طرفداران زیادی دارد.شمامی توانیدازنظرمذهبی درقسمت حدیث وروایات ازبزرگان درموردکبوتران مطلب رادنبال کنید

این مقالات باهمکاری مربی وکارشناسان محترم:

آقای صمدی   - آقای مجتبی جعفری  - آقای عبدالله علی دوست

گردآوری شده است.برای خریدکبوتردرقسمت نظرات تقاضاوشماره یاایمیل خودرابیان کنید.

نام علمی کبوتر خانگی Columba livia domestica است. نام علمی کبوتر چاهی که اکثر کبوتران خانگی از نسل آن‌هایند Columba livia است. به این پرنده در زبان عربی، حمام(طیر) و در ترکی، گورچین گویند. واژه کبوتر یک واژه فارسی است که از دو واژه «کبود» (آبی) و «تر» تشکیل شده‌است. در زبان سانسکریت به آن Kap^ota و در زبان پهلوی به آن Kapotar می‌گفته‌اند.

در فارسی محاوره‌ای متداول، به کبوتر، کَفتر می‌گویند که مُبدَّل کبوتر است و نام‌های محلی آن در کردستان و کرمانشاه کوتر، کموتر و در بعضی نقاط جنوب کپتر و کبتر است. در لغتنامه دهخدا، نام‌های زیر به این پرنده نسبت داده شده‌است: کفتر، کبتر، حمام، حمامه، نامه‌بر، کوتر، عفد، فاخته، سعدانه، صلصله و بالاخره ورقاء.

نژادهای کبوتر بسیار متنوع بوده ودر سراسر جهان پراکنده‌است.

رده بندی علمی کبوتر

جمع‌آوری اطلاعات در مورد گونه‌های کبوتر، با توجه به فراوانی آن‌ها واختلاف صفات، رنگ‌ها وشکل آنان، کار چندان آسانی نیست چرا که آمیزش گونه‌های مختلف با هم، بسیار رواج دارد و این آمیزش‌ها باعث پدیدآمدن گونه‌های جدید شده‌است. برخی معتقدند که انواع کبوترها، از هزار گونه نیز بیشتر است.

تاریخ اهلی شدن کبوتر

تاریخ دقیق پیدایش کبوتر و زمان اهلی شدن و استفاده از آن در جنگ و صلح به درستی معلوم نیست. ولی آن چه مسلم است این است که از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح، کبوتر در مصر وجود داشته و فراعنه مصر، به عنوان پِیک از آن استفاده می‌کردند و حتی آن را پرنده‌ای مقدس می‌دانستند. یونانی‌ها هم چندین هزار سال قبل از میلاد از کبوتر به عنوان قاصد استفاده می‌کردند و نام برندگان ورزش‌های المپیک را به پای آن‌ها می‌بستند و به وطن شان می‌فرستادند. پس از مصر، ایران، چین، یونان و روم از قدیمی‌ترین مراکز پرورش و تربیت کبوتر در اعصار گذشته بوده‌اند. تاریخ نشان می‌دهد که کورش کبیر برای ارسال اخبار محرمانه به نقاط مختلف کشور پهناور خود، کبوترانی در اختیار داشته و ژولیوس سزار، امپراتور روم، اولین کسی بوده که برای فتح گال (فرانسه امروزی) از کبوتران نامه‌بر استفاده کرده‌است. دریانوردان فنیقی و قبرسی، در هنگام سفر کبوترها را با خود می‌بردند و پس از رسیدن به مقصد، آن‌ها را با نامه‌هایی به محل سکونت خود می‌فرستادند، تا خانواده‌هایشان را از وضعیت و تاریخ بازگشت خود مطلع سازند. در کشورهای یاد شده، پرورش متراکم کبوتر متداول بوده، بشر با ساختن برج‌هایی، که امروزه کبوترخانه نامیده می‌شود و حفره‌های زیادی دارد، کود این پرنده را جمع‌آوری می‌کرده‌است، این رسم هنوز در کشور ما متداول است.

کبوتر بازی در ایران

کبوتر بازی یکی از بازی‌های سنتی ایرانیان به‌شمار می‌رود و این بازی منحصراً به مردان اختصاص داشت و امروزه نیز در اکثر شهرهای ایران هنوز هم رواج دارد. اصولاً کبوتر بازی در ایران به دو شکل مختلف انجام می‌شود: شکل اول رقابت بازیکنان بوسیله کبوتران در حین پرواز و شرط‌بندی بین صاحبان کبوتر است. در این روش کبوتر باز می‌کوشد کبوتران حریف را در حین پرواز به بام خود بکشاند و آن‌ها را تصاحب کند.

جایگاه و محل نگهداری کبوتر

جایگاه نگهداری کبوترها بسیار متفاوت می‌باشد و برحسب محل نگهداری آن‌ها در منازل، پشت بام‌ها و یا برج‌های مخصوص در مزارع متغیر است، ولی به هرحال این جایگاه به صورت یکی از اشکال زیر می‌باشد: 1. در صورت نگهداری کبوتر در خانه، معمولاً جایگاه آن‌ها را از قفس‌های چوبی، فلزی، جعبه‌های حلبی، سنگ‌های ساختمانی و یا چیزی نظیر آن می‌سازند. این جایگاه‌ها معمولاً کوچک بوده و برای یک تا دو جفت پرنده ساخته می‌شود. 2. کبوترهایی که بر روی پشت بام‌ها و یا در مزرعه نگهداری می‌شوند. در قفس‌های بزرگی که از چوب یا فلز و یا حلبی ساخته شده، جای داده می‌شوند. این قفس‌های بزرگ معمولاً دارای یک یا چند در کوچک یا بزرگ است که به کبوترها اجازه ورود و خروج می‌دهد و گاهی اوقات آشیانه‌های کوچکی به اندازه 40×50×40 سانتی‌متر برای هر دو جفت کبوتر در داخل آن تعبیه می‌شود. اندازه قفس‌های بزرگ معمولاً 3×2×2 متر است که گنجایش 50 جفت کبوتر را دارد.

کبوتران را به سه گروه تقسیم می‌کنند.

• کبوتران وحشی (چاهی ـ صحرایی)
• کبوتران خانگی
• کبوتران نامه بر

کبوتران وحشی

دسته‌ای از کبوتران هستند که به صورت گروهی در شهرها و حومه شهر دیده می‌شوند و بعد از بلوغ (حدود 8 تا 12 ماه پس از تولد بسته به نژاد) با انتخاب جفت، زادوولد حیرت انگیزی می‌کنند که در نوع خود جالب است. عموماً کبوتران وحشی، خاکستری و گاه سیاه خاکستری هستند که با آمیخته شدن با نسل کبوتران خانگی که وحشی شده‌اند، اینگونه کبوتران را با تلفیقی از رنگ‌های کبوتران وحشی و خانگی می‌توان شناخت. مانند همه گونه‌ها 2 تخم می‌گذارند و بعد از 14 تا 19 روز (بسته به شرایط محیط) جوجه‌ها به دنیا می‌آیند و تا دو روز از نوعی شیر مخصوص (پرنده محتویات معده را که کاملاً آسیاب شده و با آب مخلوط کرده، به نوعی شیره تبدیل می‌کند) جوجه‌هایش را تغذیه می‌کند. نوع نر پرنده، معمولاً بزرگ تر (به لحاظ جثه و حجم جمجمه) از نوع ماده، قابل شناسایی است. نوع ماده با جثه‌ای کوچک‌تر و نوکی درازتر از نوع نر قابل شناسایی است.

کبوتران خانگی

از قدیم از پرندگان خانگی بوده و دارندگان این حیوان را کبوتر باز می‌گویند. کبوتران خانگی به علت تغذیه مناسب و شرایط استراحت گاه (از لحاظ جثه) از همنوعان وحشی خود بزرگ‌ترند. کبوتران خانگی را معمولاً آموزش می‌دهند تا خانه صاحبش را مرکز قطب نمای درونی خود قرار دهد و جلد شود. از این غریزه ذاتی برای آموزش آن‌ها استفاده می‌شود و مسابقاتی نیز برای محک زدن این قدرت برگزار می‌شود که معمولاً کبوتران بازنده به صاحب کبوتران برنده می‌رسند. برای جلد کردن کبوتر، معمولاً پرهای کبوتر را (به غیر از شه پر) می‌برند (قیچی می‌کنند) و مدتی بسته به خصوصاً نژاد حیوان نگهداری می‌کنند تا قطب نمای درونی حیوان تغییر مرکز داده و خانه جدید را مرکز قطب نما کند. کبوتر بازان خاطرات فراوانی از کبوترانی دارند که بعد از سال‌ها به خانه قبلی خود بازگشته‌اند و هیچ‌گاه این قطب نما تغییر نکرده‌است. اساساً نژاد کبوتران اصیل را در ظاهر و جمجمه و میزان وفاداری (جلد بودن) به اولین خانه می‌دانند.

کبوتر نامه‌بر

دو نوع هستند از لحاظ جثه که گونه اول جثه‌ای بسیار بزرگ تر از کبوتران چاهی و خانگی دارد که پاهای بزرگ و قرمز شفاف از ویژگی‌های خاص این نوع است که رفته رفته در خطر انقراض قرار گرفته‌است. گونه دوم کاملاً شبیه به کوتران وحشی است که فقط توانایی دوقطبی بودن را دارد. یعنی حیوان بر اثر آموزش توانایی دارد که دو نقطه جغرافیایی را مرکز قطب نمای خود قرار داده و از یاد نبرد.کبوترها لانه خود را بر درخت و یا روی زمین و یا در ساختمان‌ها می‌سازند. به ندرت اتفاق می‌افتد کبوترها درون تنه درختان، یا داخل سوراخ‌های زمین آشیانه بسازند. طرز لانه ساختن آن‌ها بسیار ساده‌است. کبوترهای ماده حداکثر 2 و حداقل یک تخم می‌گذارند، رنگ تخم بیشتر کبوترها سفید است.

در این پست میخوام درباره بیماری که اکثر کفتر بازها در فصل تابستون باهاش درگیرهستند مطلب بنویسم. امیدوارم که بتونم کمکی بهتون کرده باشم .نظر یادتون نره.

آبله یاشیرینک :

آبله یک بیماری ویروسی است که کبوترهای بالغ و به خصوص جوجه ها را مبتلا می کند.دوره کمون یا نهفتگی این بیماری در کبوتر ها معمولا یک هفته است.ولی از 4 الی 14 روز متغیر است.جوجه کبوترها در بیشتر موارد توسط والدین به ظاهر سالم خود که ناقل ویروس اند یا توسط پشه ها و انگل های مکنده خون به آبله مبتلا می شوند.عوارض ظاهری کبوترهای مبتلا به این بیماری ویروسی ، معمولا در نقاط بدون پر بدن مثل اطراف چشم ها و دهان و نقاط کراتینه شده مثل پاهای کبوتر ظاهر می شود.ضایعات پوستی ظرف چند روز افزایش می یابد و ممکن است به هم متصل شوند و لکه های بزرگی را تشکیل دهند.

در این بیماری ، به خصوص کبوترهای جوان ممکن است به شکل حاد بیماری مبتلا شوند و ظرف مدت نسبتاً کوتاه شماری از آنها تلف شوند.در هر صورت پرندگان مبتلا عوارضی چون بی اشتهایی ، بی حالی ، کسالت و کاهش وزن را نشان می دهند .وقتی آبله در یک گله شایع شود ، معمولا بیش از 90 درصد کبوتران را مبتلا می کند و آنهایی که جان سالم به در می برند ، برای یک سال یا بیشتر در مقابل این بیماری مصون می شوند.اما در شکل حاد آبله، ضایعات پس از 3 تا 4 هفته ظاهر می شود.

نشانه های آبله

ضایعات به دو صورت پوستی و دیفتریایی مشخص می شود. در شکل پوستی که عمدتاً در مناطق گرمسیری شایع می شود،ضایعات آبله تقریبا در تمام نقاط پوست بدن و بیشتر روی پلک ها ،پشت بال ها،قسمت پایین پاها و گاهی اطراف بال ها ظاهر می شود.

ضایعات در تمام نقاط مذکور سرانجام به شکل پوسته پوسته در می آید و ظرف 11 روز از زخم جدا شده و روی زمین می افتد و در جای خود آثاری مشخص باقی می گذارد.گاهی این ضایعات پوستی باعث ناراحتی چشم ها به شکل تورم و بسته شدن پلک ها همراه با قرمزی رنگ چشم ها می شود.

در شکل دیفتریایی آبله ،دانه های شفاف و اندکی برجسته روی سطح دهان و حلق ظاهر می شود.این دانه ها در مدتی کوتاه گسترش می یابد و به تدریج به شکل پنیری و زردرنگ در می آید.معمولا تعدادی از دانه های مذکور به هم پیوسته و پوسته ای را تشکیل می دهند.اگر این پوسته ها کنده شوند ،خونریزی صورت می گیرد و اثر زخم بر جای می ماند.ضایعات دهانی ،حلقی ، نایی باعث صدادارشدن تنفس کبوتر می شود و اگر این ضایعات بر طرف نشود.کبوتر در اثر خفگی تلف می شود.

پیشگیری از آبله

برای پیشگیری از آبله می توانید از واکسن آبله استفاده کنید. این واکسن به مدت یک سال پرنده را از ابتلا به آبله مصون می کند.بهترین سن واکسیناسیون کبوترها ، هشت هفتگی است.برای انجام عمل واکسیناسیون ،باید چند پر جلوی سینه آن را کند و قطراتی از واکسن را در محل سوراخ پرهای کنده شده چکاند.همچنین می توان با خراش دادن پوست زیر بال ها ،واکسن را در محل خراش چکاند.

درمان آبله

از آن جا که یک بیماری ویروسی است هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و لذا باید دوره بیماری طی شود .چنانچه ضایعات آبله کنده شود .ویروس آبله به نقاط دیگر بدن پراکنده می شود و موجب افزایش ضایعات می شود.برخی افراد تلاش می کنند با محلول تنتورید با غلظت کمتر از یک در صد یا با گلیسیرین یده بثورات ناشی از آبله را جدا کنند.برخی هم می گویند اگر غشاهای ایجاد شده در دهان و حلق با وسیله ای مناسب خارج شود و روی زخم ها ضد عفونی شود (بثورات دیفتریای دهان و حلق که ممکن است به خفه شدن پرنده بیانجامد) از بین می رود.اما بهتر است کبوترهای بسیار آلوده از گله حذف شوند و بقیه تحت مراقبت های ویژه قرار گیرند.معمولا بیماری های ویروسی ، عفونت های ثانویه باکتریایی را به همراه خواهند داشت.بنابراین به محض تشخیص آبله با یک بیماری ویروسی دیگر ، بهتر است از یک آنتی بیوتیک (پودر اکسی تیلین) وسیع الطیف به همراه مولتی ویتامین در آب آشامیدنی کبوتر ها استفاده کرد.

1 قاشق غذا خوری پودر اکسی تیلین به همراه 1 قاشق غذا خوری پودر ویتاسید  را با 2 لیتر آب مخلوط کنید وبرای کبوترانتان بگذارید.

در هنگام بروز چنین بیماری ، معمولا اشتهای پرنده کم و کم غذا خوردن باعث کاهش مقاومت بدن در مقابل بیماری ویروسی یا عفونت ثانویه می شود.بنابراین باید با نم دار کردن خوراک کبوتر ، خوردن غذا را برایش آسان کرد. توصیه می شود جایگاه کبوترها مرتبا با یک محلول مناسب مثل پرمنگنات پتاسیم ضد عفونی شود تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

روش دیگر درمان :

برای درمان به محض مشاهده علائم 1سی سی پودر اکسی تتراساکلین را در 1 لیتر آب حل کرده و بمدت 3 روز در اختیار کبوتران قرار می دهید.البته نباید بگذارید که خیلی دیر شود و بیماری پیشرفت نماید.روش فوق تنها باعث می گردد که باکتریها کمتر بتوانند در بدن کبوتر فعالیت کنند زیرا سیستم ایمنی بدن کبوتر توسط ویروس تضعیف گردیده است.در خلال 3 روزی که پودر تتراسایکلین را به پرنده ها می خورانید ویوله دو ژانسین را از داروخانه انسانی تهیه کرده و گوش پاک کن را به این ماده آغشته کرده و روزی یکبار تمام زخمها و دهان کبوتر را با آن شستشو دهید. این بیماری را نباید با تریکوموناس اشتباه گرفت. در بیماری تریکوموناس دانه های زرد رنگی در گلو و دهان کبوتر پدید می آید که درمان آن توسط مترونیدازول انجام می گیرد.

روش دیگر درمان :

بعضی افراد ابله در کبوتر را با بتادین خشک میکنند که گفته می شود 80 درصد موارد جواب میدهد.جائیکه آبله زده را کاملا با بتادین تمیز کنید که خود بتادین باعث خشک شدن آبله میشود .

درمان قطعی وفوری شیرینک یاآبله که خودم استفاده زیادی میکنم:

محل شیرینک یاهمان آبله رابایک سیم دو یاسه میلی متری یا یک هویه برقی مخصوص لحیم کاری تعمیرکاران رادیوظبط داغ نمایید.اول بگذاریدتاهویه یاسیم کاملا داغ شود ودقیقا روی آبله قراردهیداحتیاط کنید که پرنده خودش راتکان ندهدوجاهای دیگربدنش نسوزد.اینطوری آبله ریشه اش کاملا می سوزدوازبدن پرنده جدامی شودومحل زخم به راحتی التیام میابد.این روش قطعی هست.امیدوارم ازاین روش به طورحرفه ای استفاده کنیدمخصوصا درناحیه چشم پرنده تا آسیبی به پرنده نزنید.

تغذیه درتابستان ومخصوصادرزمان بیماری آبله بایدسردیانه باشدوبه هیچ وجه از دانه های گرم استفاده نکنید.بهترین غذادراین دوران گندم وجوهست که جوطبع سرد داردوبسیارمفید می باشد.

نظریادتون نره!!!

چاقی

علائم : کم تحرکی پرنده – اشتهای زیاد – تنگی نفس -مشکلات در امر پرریزان

علل احتمالی : تغذیه غلط – ارائه بیش از حد تخم مرغ و دانه های چرب به پرنده

بزرگ شدن بیش از حد منقار و ناخن ها

علائم : بزرگ شدن و کج شدن منقار و ناخن ها

علل احتمالی : کم یا زیاد بودن کلسیم بدن

مداوا : استفاده از سنگ آهک -شاخه درخت – کوتاه کردن منقار یا ناخن