در این پست میخوام درباره بیماری که اکثر کفتر بازها در فصل تابستون باهاش درگیرهستند مطلب بنویسم. امیدوارم که بتونم کمکی بهتون کرده باشم .نظر یادتون نره.

آبله یاشیرینک :

آبله یک بیماری ویروسی است که کبوترهای بالغ و به خصوص جوجه ها را مبتلا می کند.دوره کمون یا نهفتگی این بیماری در کبوتر ها معمولا یک هفته است.ولی از 4 الی 14 روز متغیر است.جوجه کبوترها در بیشتر موارد توسط والدین به ظاهر سالم خود که ناقل ویروس اند یا توسط پشه ها و انگل های مکنده خون به آبله مبتلا می شوند.عوارض ظاهری کبوترهای مبتلا به این بیماری ویروسی ، معمولا در نقاط بدون پر بدن مثل اطراف چشم ها و دهان و نقاط کراتینه شده مثل پاهای کبوتر ظاهر می شود.ضایعات پوستی ظرف چند روز افزایش می یابد و ممکن است به هم متصل شوند و لکه های بزرگی را تشکیل دهند.

در این بیماری ، به خصوص کبوترهای جوان ممکن است به شکل حاد بیماری مبتلا شوند و ظرف مدت نسبتاً کوتاه شماری از آنها تلف شوند.در هر صورت پرندگان مبتلا عوارضی چون بی اشتهایی ، بی حالی ، کسالت و کاهش وزن را نشان می دهند .وقتی آبله در یک گله شایع شود ، معمولا بیش از 90 درصد کبوتران را مبتلا می کند و آنهایی که جان سالم به در می برند ، برای یک سال یا بیشتر در مقابل این بیماری مصون می شوند.اما در شکل حاد آبله، ضایعات پس از 3 تا 4 هفته ظاهر می شود.

نشانه های آبله

ضایعات به دو صورت پوستی و دیفتریایی مشخص می شود. در شکل پوستی که عمدتاً در مناطق گرمسیری شایع می شود،ضایعات آبله تقریبا در تمام نقاط پوست بدن و بیشتر روی پلک ها ،پشت بال ها،قسمت پایین پاها و گاهی اطراف بال ها ظاهر می شود.

ضایعات در تمام نقاط مذکور سرانجام به شکل پوسته پوسته در می آید و ظرف 11 روز از زخم جدا شده و روی زمین می افتد و در جای خود آثاری مشخص باقی می گذارد.گاهی این ضایعات پوستی باعث ناراحتی چشم ها به شکل تورم و بسته شدن پلک ها همراه با قرمزی رنگ چشم ها می شود.

در شکل دیفتریایی آبله ،دانه های شفاف و اندکی برجسته روی سطح دهان و حلق ظاهر می شود.این دانه ها در مدتی کوتاه گسترش می یابد و به تدریج به شکل پنیری و زردرنگ در می آید.معمولا تعدادی از دانه های مذکور به هم پیوسته و پوسته ای را تشکیل می دهند.اگر این پوسته ها کنده شوند ،خونریزی صورت می گیرد و اثر زخم بر جای می ماند.ضایعات دهانی ،حلقی ، نایی باعث صدادارشدن تنفس کبوتر می شود و اگر این ضایعات بر طرف نشود.کبوتر در اثر خفگی تلف می شود.

پیشگیری از آبله

برای پیشگیری از آبله می توانید از واکسن آبله استفاده کنید. این واکسن به مدت یک سال پرنده را از ابتلا به آبله مصون می کند.بهترین سن واکسیناسیون کبوترها ، هشت هفتگی است.برای انجام عمل واکسیناسیون ،باید چند پر جلوی سینه آن را کند و قطراتی از واکسن را در محل سوراخ پرهای کنده شده چکاند.همچنین می توان با خراش دادن پوست زیر بال ها ،واکسن را در محل خراش چکاند.

درمان آبله

از آن جا که یک بیماری ویروسی است هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و لذا باید دوره بیماری طی شود .چنانچه ضایعات آبله کنده شود .ویروس آبله به نقاط دیگر بدن پراکنده می شود و موجب افزایش ضایعات می شود.برخی افراد تلاش می کنند با محلول تنتورید با غلظت کمتر از یک در صد یا با گلیسیرین یده بثورات ناشی از آبله را جدا کنند.برخی هم می گویند اگر غشاهای ایجاد شده در دهان و حلق با وسیله ای مناسب خارج شود و روی زخم ها ضد عفونی شود (بثورات دیفتریای دهان و حلق که ممکن است به خفه شدن پرنده بیانجامد) از بین می رود.اما بهتر است کبوترهای بسیار آلوده از گله حذف شوند و بقیه تحت مراقبت های ویژه قرار گیرند.معمولا بیماری های ویروسی ، عفونت های ثانویه باکتریایی را به همراه خواهند داشت.بنابراین به محض تشخیص آبله با یک بیماری ویروسی دیگر ، بهتر است از یک آنتی بیوتیک (پودر اکسی تیلین) وسیع الطیف به همراه مولتی ویتامین در آب آشامیدنی کبوتر ها استفاده کرد.

1 قاشق غذا خوری پودر اکسی تیلین به همراه 1 قاشق غذا خوری پودر ویتاسید  را با 2 لیتر آب مخلوط کنید وبرای کبوترانتان بگذارید.

در هنگام بروز چنین بیماری ، معمولا اشتهای پرنده کم و کم غذا خوردن باعث کاهش مقاومت بدن در مقابل بیماری ویروسی یا عفونت ثانویه می شود.بنابراین باید با نم دار کردن خوراک کبوتر ، خوردن غذا را برایش آسان کرد. توصیه می شود جایگاه کبوترها مرتبا با یک محلول مناسب مثل پرمنگنات پتاسیم ضد عفونی شود تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

روش دیگر درمان :

برای درمان به محض مشاهده علائم 1سی سی پودر اکسی تتراساکلین را در 1 لیتر آب حل کرده و بمدت 3 روز در اختیار کبوتران قرار می دهید.البته نباید بگذارید که خیلی دیر شود و بیماری پیشرفت نماید.روش فوق تنها باعث می گردد که باکتریها کمتر بتوانند در بدن کبوتر فعالیت کنند زیرا سیستم ایمنی بدن کبوتر توسط ویروس تضعیف گردیده است.در خلال 3 روزی که پودر تتراسایکلین را به پرنده ها می خورانید ویوله دو ژانسین را از داروخانه انسانی تهیه کرده و گوش پاک کن را به این ماده آغشته کرده و روزی یکبار تمام زخمها و دهان کبوتر را با آن شستشو دهید. این بیماری را نباید با تریکوموناس اشتباه گرفت. در بیماری تریکوموناس دانه های زرد رنگی در گلو و دهان کبوتر پدید می آید که درمان آن توسط مترونیدازول انجام می گیرد.

روش دیگر درمان :

بعضی افراد ابله در کبوتر را با بتادین خشک میکنند که گفته می شود 80 درصد موارد جواب میدهد.جائیکه آبله زده را کاملا با بتادین تمیز کنید که خود بتادین باعث خشک شدن آبله میشود .

درمان قطعی وفوری شیرینک یاآبله که خودم استفاده زیادی میکنم:

محل شیرینک یاهمان آبله رابایک سیم دو یاسه میلی متری یا یک هویه برقی مخصوص لحیم کاری تعمیرکاران رادیوظبط داغ نمایید.اول بگذاریدتاهویه یاسیم کاملا داغ شود ودقیقا روی آبله قراردهیداحتیاط کنید که پرنده خودش راتکان ندهدوجاهای دیگربدنش نسوزد.اینطوری آبله ریشه اش کاملا می سوزدوازبدن پرنده جدامی شودومحل زخم به راحتی التیام میابد.این روش قطعی هست.امیدوارم ازاین روش به طورحرفه ای استفاده کنیدمخصوصا درناحیه چشم پرنده تا آسیبی به پرنده نزنید.

تغذیه درتابستان ومخصوصادرزمان بیماری آبله بایدسردیانه باشدوبه هیچ وجه از دانه های گرم استفاده نکنید.بهترین غذادراین دوران گندم وجوهست که جوطبع سرد داردوبسیارمفید می باشد.

نظریادتون نره!!!

چاقی

علائم : کم تحرکی پرنده – اشتهای زیاد – تنگی نفس -مشکلات در امر پرریزان

علل احتمالی : تغذیه غلط – ارائه بیش از حد تخم مرغ و دانه های چرب به پرنده

بزرگ شدن بیش از حد منقار و ناخن ها

علائم : بزرگ شدن و کج شدن منقار و ناخن ها

علل احتمالی : کم یا زیاد بودن کلسیم بدن

مداوا : استفاده از سنگ آهک -شاخه درخت – کوتاه کردن منقار یا ناخن

علائم : ظهور پینه های سفید روی پا و انگشتان و خارش پای پرنده

علل احتمالی : میله نا مناسب – کثیف بودن میله و قفس

مداوا : پای پرنده را با صابون شسته و خشک کنید سپس پا را تا مچ در نفت فرو برده(باید متذکر شوم نفت نباید با پرهای پرنده برسد ) بعداز 3 ثانیه آن را بیرون آورده خشک کنید سپس این عمل را دوباره تکرار کنید بعد از این امر پا را دوباره با صابون شسته و با پماد ویتامین آ-د چرب کنید این عمل را 3 روز متوالی انجام دهید