بیماری پارامیکزو ویروسی کبوتر (پاراآنفولانزا) Paramyxo Virus Infection:
 عفونت پارامیکزو ویروسی ، عفونت حادی است که همراه با اسهال و نشانه های عصبی و پیچش گردن می باشد. عامل بیماری ویروس پارامیکزو است که حرارت بر آن تاثیر نموده و ضد عفونی های معمولی آنرا از بین می برد.راههای انتقال عفونت به دو روش مستقیم و غیر مستقیم است. روش انتقال مستقیم عفونت از تماس نزدیک با پرندگان وحشی در هنگام مسابقه (البته در کبوتران مسابقه مسافتی) منتقل می گردد. در روش غیر مستقیم عفونت از راه غذا و آب و لوازم آلوده و از طریق پرندگان حامل بیماری که از خود عوارضی نشان نمی دهند منتقل می گردد.
 
 علائم و نشانه های بیماری:
 اسهال سبز، بی اشتهایی، ژولیدگی پرها و سختی در پرواز، لرزش سر و گردن و در پی آن فلجی بالها و پاها دیده می شود. نسبت آلودگی بر حسب حدت ویروس بین 20? تا 80? بوده و نسبت مرگ و میر ممکن است به 90? نیز برسد.
 آثار بیماری در کالبد گشایی مشخص کننده بیماری نیست.معمولا شاهد خونریزی جدار روده ها-پانکراس و پیش معده همراه با پر خونی ریه ها بزرگ شدن طحال خواهیم بود.
 در آزمایشگاه می توان ویروس را جدا کرده و بر روی جنین تخم مرغ ویا بافت سلولی کشت داد.همچنین می توان با آزمایش سرولوژی وجود پادتن های بیماری را تشخیص داد.
 این بیماری را باید از بیماری سالمونلوز و نیوکاسل جدا دانست. این کار را می توان در آزمایشگاه انجام داد.
 پیشگیری:
 جلوگیری از اخطلاط کبوترها با پرندگان وحشی و رعایت بهداشت جایگاه و لوازم آن.
 از بین بردن لاشه کبوترهای تلف شده در اثر بیماری به روش بهداشتی.
 استفاده از واکسن روغنی تهیه شده از ویروس کشته شده.